پرخوری عصبی و بیاشتهایی عصبی هر دو اختلالاتی هستند که در تغذیه و برنامه غذایی افراد ایجاد میشود و هر کدام خطرات زیادی دارند. شاید خیلی از افراد را دیده باشید که وقتی عصبی میشوند به تنها کاری که پناه میبرند، خوردن است و سعی میکنند با این کار اعصاب خود را آرام کنند. از طرف دیگر افرادی هستند که از غذا خوردن ترس دارند چراکه فکر میکنند هر لقمهای تبدیل به بالاترین کالری میشود.
با این حال بخور و نخورهای افراطی در افراد همه نشانه یک بیماری شناخته شده به نام اختلال در خوردن است. بیماری پرخوری عصبی یا بولیمیا یک اختلال جدی است. این افراد به طور مخفیانه مقادیر زیادی غذا را به صورت غیر قابل کنترل میخورند و سپس سعی میکنند توسط روشهای مختلف از شر کالری اضافی که وارد بدن خود کردهاند، خلاص شوند.
کارهایی که بیماران مبتلا به اختلال پرخوری عصبی انجام میدهند برای اینکه از شر کالری اضافی که وارد بدن خود کرده اند، خلاص شوند عبارت است از تلاش برای استفراغ، استفاده از مسهلها، قرصهای لاغری، داروهای مدر و تنقیه و در ضمن ممکن است از رژیمهای سخت، دورههای امتناع از غذا و ورزش بیش از حد نیز استفاده کنند.
مبتلایان به اختلال پرخوری عصبی، احتمالا از نظر ذهنی به شدت درگیر وزن و شکل بدن شان هستند و ممکن است خود را به سختی مورد انتقاد و قضاوت قرار دهند. از آنجایی که این موارد به تصویری که از خود در ذهن دارند مربوط است و فقط مربوط به غذا نیست، درمانشان آسان نیست و در واقع خیلی سخت است ولی درمان موثر میتواند باعث شود که احساس بهتری از خودشان پیدا کنند و روش خوردن مناسبتری را در پیش بگیرند و عوارض جدی این بیماری را برطرف کنند.
مقالات مرتبط